Dlaczego Narnia?

Prawie jak Narnijczyk

Pytanie postawione w temacie jest tak samo trudne jak pytanie: co to jest Narnia? Myślę, że przede wszystkim czytając książki OzN czułam się jakbym naprawdę tam była, wszystko było realne a w samej Narnii i w Ker-Paravel czuje się jak w domu... trudno to wyrazić ale myślę że wiecie o czym mówię , o tych miłym uczuciu w brzuchu kiedy w Narnii dzieje się coś dobrego i ta gorąca krew przelewając się w żyłach podczas wojny lub niegodziwych czynów opisanych w OzN... Oczywiście nie można zapomnieć o samym Aslanie,pan Lewis świetnie opisał każde spotkanie z Aslanem, myślę że moje emocje były by bardzo podobne do tych którzy mieli zaszczyt spotkać Lwa

Prawdziwy Narnijczyk

Doskonale cię rozumiem Smile

Mam dokładnie to samo, kiedy wracam do OzN Smile

Taka hmm... pustka w brzuchu kiedy dzieje się coś złego oraz nagłe wybuchy radości ( raz mi się zdarzyło, że zaczęłam krzyczeć po wygranej bitwie z Jadis- naprawdę! )... I zawsze, zupełnie nieświadomie, się uśmiecham, kiedy czytam o Błotosmętku, Eustachym, Ryczypisku i Korinie Mruga

Prawie jak Narnijczyk

O właśnie, zawsze jak wspominam jakieś miłe postacie na mojej twarzy od razu maluje się uśmiech.... dzisiaj jak opowiadałam mojej pani od kółka dziennikarskiego o OzN (zapytała mnie co mi się w nich podoba) zrobiło mi się strasznie gorąco, na twarzy miałam wypieki i miałam wrażenie że zaraz wybuchnę potokiem słów opisujących wspaniałość OzN

Turysta Narnijski

Czemu akurat Narnia? Ponieważ gdy ją czytam mogę oderwać się od otaczającego mnie świata, moge zapomnieć że jestem tylko człowiekiem i żę nie będe żyć wiecznie,i moge myśleć że jestem kimś wielkim a Aslan sprawia że to wszystko staje sie realne... i to bardzo.

Narnijczyk

Ciekawe pytanie. Kiedy oglądnąłem pierwszą część w kinie, to magia Narnii pochłonęła mnie do reszty i już na zawsze we mnie pozostała. To już prawie 6 lat z Narnią. Smile

ona ma w sobie coś niezwykłego, coś czego nie znajdziemy w żadnym innym filmie, żadnej innej książce. W tym świecie jest coś tak wspaniałego, żę nie da się tego opisać słowami. A słowa Aslana dodają takiej otuchy i wiary, że świat od razu staje się piękniejszy. Tą wspaniałość świata wykreowanego przez Lewisa w ogóle ciężko opisać słowami. Narnia już zawsze pozostanie mi bliska. W końcu kto raz został władcą Narnii już zawsze nim pozostanie.

A kiedyś, kiedy będę już bardzo stary i spełnię wszystkie swoje marzenia i będę leżał na łożu śmierci, wtedy przyjdzie Jezus pod postacią Aslana i zabierze mnie do Narnii już na zawsze. Smile

Prawdziwy Narnijczyk

Trudne a za razem interesuje pytanie. Aby na nie odpowiedzieć trzeba zacząć od pierwszego razu z Narnia.

Po raz pierwszy poznałem Narnię przez film i wtedy się zaczęło, urzekła mnie swoją atmosferą i magia. Losy postaci i to co się działo zeszło na drugi plan, chociaż też miało duże znaczenie. Z każda sekunda narnijskie ziarno rozwijało w mojej duszy i sercu aby stać się wielkim drzewem którego nie da się ściąć a nawet jeśli to urośnie na nowo jeszcze większe i piękniejsze niż poprzednie. Można powiedzieć że Narnia "jest moim drugim domem" w którym w marzenich odpoczywam od zła tego świata.

Na koniec po lekkiej modyfikacji słów Aslana powiem:
Kto raz zakochał się w Narnii, kochać po grub Ją będzie.

Prawie jak Narnijczyk

Dlaczego Narnia, powiadasz...?

Jest parę powodów. Zawsze uwielbiałam książki, szczególnie gatunek fantasy jest mi bliski. W OzN urzekła mnie ich... prostota. Niby wszystko jest poukładane w dziwne zdarzenia, czasem wydawałoby się, że zupełnie niepasujące do siebie, ale kiedy bliżej się przyjrzeć, to jest to starannie utkana nić, ciągnąca się od książki do książki. Drugim powodem jest mój wieczny bunt przeciwko zwyczajności tego świata i stereotypom Mruga

. W Narnię można odpłynąć, poczuć się jak w innym świecie, wszyscy pewnie wiecie, o co mi chodzi. A poza tym ludzie kiedy słyszą o Narnii widzą bajeczkę dla dzieci, którą każdy zrozumie. Zaledwie niewielu ludzi jest w stanie dostrzec głębię, czytać między wierszami. No i uwielbiam patrzeć, jak komuś, kto nazywał Narnię bajką opada szczęka kiedy zaczynam mu o tym opowiadać, zwłaszcza jeśli wcześniej wyśmiewał moją ukochaną krainę i ogólnie cały cykl (wiem, pójdę do piekła

). Poza tym jest ona szczególnie bliska mojemu sercu ze względu na chrześcijańskie motywy poukrywane we wszystkich tomach. Chciałabym kiedyś poczuć się tak dobrą chrześcijanką, żeby móc napisać o tym parę książek i wymyślić tyle powiązań. No i...Narnia to Narnia. Ta dziwna cecha tych książek, o której wie każdy z nas, a nikt nie potrafi jej wyjaśnić.

Prawdziwy Narnijczyk

Narnijczyk

Prawie jak Narnijczyk

Dziękuję za słowa uznania

Poza tym wydaje mi się, że Narnia jest dla ambitnych. Aby do niej dotrzeć nie wystarczy przeczytać książki, trzeba ją poczuć gdzieś w głębi siebie. Wydaje mi się, że kocham Narnię za to, że rzuciła mi wyzwanie poznania siebie głębiej... Nie wiem czy wiecie o co mi chodzi

Narnia nie jest dla każdego, czuję się...hmmm...wyróżniona, że mogłam ją zrozumieć, pokochać. Nie jest łatwa, trzeba ją zdobywać kawałek po kawałku, czuć się, jakby naprawdę się podbijało nowy, baśniowy ląd. Dlatego Narnia.

ech...trochę pogmatwane wyszło
"jest już późno, pisze bzdury..."

Prawdziwy Narnijczyk

To nie są bzdury, to szczera prawda. Narnia rzuca nam wyzwanie, które tylko nieliczni potrafią podjąć. Narnie poznaje się kawałek po kawałku, a nawet gdy myślisz że znasz ją już na wylot potrafi Cię zaskoczyć tam gdzie najmniej się tego spodziewasz. To jeden z uroków Narnii, który mało kto docenia. Osoby które uważają że Narnia to bajka dla dzieci są jak dla mnie „krótkowzroczne”, aby poznać narnię naprawdę nie wystarczy przeczytać Jej raz czy dwa, za każdym razem gdy po Nią sięgam odkrywam w Niej coś nowego, intrygującego, magicznego Smile

Prawie jak Narnijczyk

Chyba masz rację... do Narnii można wracać i wracać, znać ją na pamięć a i tak się nie znudzi.

Cóż, Mati98win, chyba jesteś bardzo interesującym człowiekiem

a na pewno bardzo narnijskim

Prawdziwy Narnijczyk

Czy interesyjący to juz kwestaia gustu, po prosto Narnia jest dla mnie czymś więcej niż tylko książką czy piękną krainą pełną magii. Jest to dla mnie pewnego rodzaju filozofia życiowa jeżeli wiesz co mam na myśli ale do tematu.

Jak do taj pory czytałem OzN już trzy razy i znam ja dokładnie choć nie na pamięć, i za każdym razem gdy odkryję jedną tajemnicę na jej miejscę wskakują dwie następnę więc zawszę z chęcią wracam do OzN dlatego, że za każdym razem mnie czymś nowym zaskoczy. Wręcz to ubustwiam Smile

Prawie jak Narnijczyk

Tak, filozofia życiowa. Pewne wartości, którymi kierujemy się w życiu, odnajdujemy w Narnii. Dlatego ją tak kochamy. Bo dla nas wszystkich ważna jest tolerancja, miłość, poświęcenie. Dlatego Narnia.

Prawdziwy Narnijczyk

Dobrze powiedziane, życie niektórych osób opiera się na zasadach

. A zasady te mają swoje podwaliny oczywiście w Narnii, długo by tłumaczyć hehe