Jak się zaczeła wasza przygoda z Narnią?

Narnijczyk

Hm, kiedy to się zaczęło? Daaaawno temu. Pamiętam jak chodziłam jeszcze chyba do 5 klasy podstawówki i w książce do języka polskiego zobaczyłam obrazek fauna idącego z dziewczynką przez zaśnieżony las (heh podobnie jak Lewis Jezyk

). Pomyślałam, że to coś innego co zazwyczaj przerabialiśmy na lekcjach. Przeczytałam ów słynny fragment o tym jak Łucja wchodzi po raz pierwszy do Narnii i ogromnie byłam zaciekawiona tym co się stanie dalej. Pewnie, jak to się często dzieje w życiu (zwłaszcza dziecka Rolling Eyes

), moja ciekawość po pewnym czasie by minęła, ale na szczęścia moja przyjaciółka zaczęła mi opowiadać o tym co dalej się stanie i na jaw wyszło, że posiada wszystkie części wtedy nieznanych mi Opowieści z Narnii. Oczywiście pożyczyła mi je, a ja zabrałam się za czytanie. Niestety skończyło się tylko na pierwszym tomie. Ogromnie podobały mi się te trzy części, a szczególnie PWdŚ, ale niestety nie dokończyłam wtedy całego cyklu (szczerze nie pamiętam już dlaczego) i niestety zapomniałam nieco o Narnii. Chociaż mój brat dawał mi czasem powody do przypomnienia sobie o nich opowiadając o bajce, którą kiedyś widział, a z której zapamiętał przede wszystkim gadającą mysz płynącą na jakimś statku Smile

. I dopiero w pamiętnym 2005 roku doszły do mnie słuchy, że na ekrany kin ma wejść ekranizacja LCiSS. Wtedy postanowiłam odświeżyć sobie całą historię i w mgnieniu oka przeczytałam wszystkie 7 części odkrywając na nowo czym tak naprawdę jest Narnia. No i tak to już trwa Smile

Władca Narnii

Właśnie to jest piękne, że do Narnii nawet gdy się ją porzuci na chwilę - zwykle się powraca. Pasja trwa latami, bez przerwy i mocno. I nie przemija Smile

Narnijczyk

Dokładnie to jedna z tych rzeczy, które raz usłyszane, potrafią przetrwać w nas choć czasem nie zdajemy sobie z tego sprawy, aby wyjść na światło dzienne w pełnym blasku.

Władca Narnii

Derwen, rozpływam się nad Twoim cytatem. Aż go "pochwaliłam". Świetnie to ujęłaś w jednym, krótkim zdaniu.
Masz całkowitą rację. I dlatego jestem szczęśliwa, że moja przygoda z Narnią rozpoczeła się tak dawno, i trwa do dzisiaj.

Do Łukasza, Twój post został usunięty. przemq

Narnijczyk

Derwen, ty jesteś taka mądra!

Władca Narnii

Darwen, ja także pochwaliłam Twój post Mruga

. Jest taki... świetnie ujęłaś myśl w tak pięknym, artystycznym zdaniu Smile

Narnijczyk

Ja też pochwaliłam Very Happy

Będę musiała zapisać to sobie w pamiętniku...

Prawdziwy Narnijczyk

Moja przygoda z Narnią zaczęła się gdy byłam w drugiej klasie. Wypożyczyłam sobie wtedy SC, potem LCiSS oraz KK. Nie miałam pojęcia, że jest to jedna seria ( czytałam je mniej więcej co dwa miesiące, więc zapominałam nazwy Narnia i Aslan ) i nie mam pojęcia jakim cudem wypożyczyłam je w dobrej kolejności ( może to robota Aslana? ). I na tym byłby koniec, gdyby pewnego dnia nie zobaczyłabym w telewizji lwa. Nagle zaczęło mi coś świtać w głowie, a po chwili już wiedziałam, że to wszystko to była Narnia. Skojarzyłam sobie powoli fakt latarni, Jadis itp.
Następnego dnia ( jakże byłam szczęśliwa ) pani powiedziała, że idziemy na LWiSS do kina. Cały film oglądałam z zapartym tchem do nikogo się nie odzywając i wpatrując się tylko w ekran. Tylko przez jeden moment zakryłam twarz i przez dłuższa chwilę bałam się otworzyć oczy. Była to chwila , gdy Jadis wykrzyknęła "Giń!". To był straszny moment nawet jak na to nie patrzyłam... Gdy wychodziłam z kina usłyszałam, ze chłopcy mówią do siebie "ale z niej tchórz, boi się że czarownica zabije jakiegoś tam lwa"- tak się zdenerwowałam, że nakrzyczałam na nich na środku ulicy, ale to już szczegół Laughing

Przez całą powrotną drogę do domu słyszałam tylko muzykę z OzN.
Przez kolejne miesiace naciskałam rodziców by kupili mi wszystkie części OzN. W końcu po długim oczekiwaniu dostałam je na Wielkanoc ( wydanie dwutomowe ). Przeczytałam wszystkie w tydzień ( jedna książka na jeden dzień) i od tej chwili jestem zakochana w Narnii Smile

Narnijczyk

A moja przygoda z Narnia zaczeła sie od platkow sniadaniowych;] w platkach byla szafa i w srodku niej łucja rozmwaiajaca z Panem Tumnusem i zastanawiałam sie co to może być za film pomyslalam ze musze go obejzec ale po jakis 2 dniach o tym zapomiałam. Miałam wtedy chyba 10 lat. Po 3 latach obejzalam "Lew Czarownica i Stara Szafa" no i niestety nie obejzalam do konca poniewaz musialam jechac na świeta do mojej babci (bylo to Boże Narodzenie;]) dopoero zrozumiałam jaki to jest wspaniały swiat po obejzeniu 2 cześci. POtem zapragnełam miec obydwie i tak zaczeła sie moja obsesja na punkcie tej krainy. Najpierw było ogladanie kilka razy filmow. Potem obrazki no i na koncu kupiłam sobie wszystkie tomy ksiażek. Teraz mam straaaaszna obsesje na punkcie tego filmu. Zawsze gdy go ogladam wzruszam sie do łez;] wiem glupia jestem no ale taka moja natura. Kazda piosenka przypomina mi Narnie. Oszalalam na jej punkcie!

Administrator

Nie jesteś głupia. Po prostu masz pasje. Życie bez nich było by nudne Smile

Narnijczyk

Szczerze mówiąc w początkach mojej przygody z Narnią też dużą rolę odegrały płatki śniadaniowe. Mruga

Były w nich wtedy te szafy i na opakowaniu zdjęcie rodzeństwa Pevensie (które do dzisiaj jeszcze przechowuje). Bardzo mnie ono zaciekawiło - nie powiem, wygląd Piotra miał w tym swój udział Very Happy

- i poszłam do kina. No i wpadłam!

Administrator

Widziałem w TV reklamę tych płatków Very Happy

Na mnie duże wrażenie zrobiły reklamy OzN w TV, od razu gdy je zobaczyłem miałem ochotę obejrzeć film Smile

Narnijczyk

A mi sie moja szafa gdzies zgubiła dziwne by bylo gdyby przez 4 lata stala na pulce;]

Prawdziwy Narnijczyk

mi też się zgubiła, pewnie bym bardziej o nią dbała gdybym w tedy kochała Narnię, ale zaczęło się później, na szczęście został mi Aslan z McDonald's (zrobiłam błąd w wyrazie? ja i angielski nie idziemy w parze Mruga

)

Poprawione Smile

przemq

Narnijczyk

Oj tak zgadzam sie z Anstazja. Mi angielski tez nie idzie;] musze sie chyba zapisac na jakies korepetycje. No ja zabawek narnijskich niestety nie mam ale za to zbieram rozne zdjecie z premier,fotografie Aslana i rodzenstwa;]